Δεν είναι Αθώοι...

Μανόλης Σαββίδης ▸ Εντιτόριαλ

Εντιτόριαλ

11-10-2020

He is a man of splendid abilities but utterly corrupt. He shines and stinks like rotten mackerel by moonlight. ― John Randolph (1773-1833)

Το σημερινό πρωτοσέλιδο της «Αυγής» φέρει ευκρινώς την σφραγίδα του Θανάση Καρτερού. Όχι ολογράφως, αλλά έχει το αποτύπωμά του, την ιδιάζουσα οσμή που αναδίδουν τα κείμενα και οι προβοκάτσιες του ανδρός. Τι διάολο, μετά από τόσα χρόνια στο κουρμπέτι έχουμε μάθει να αναγνωρίζουμε το στυλ του καθενός.

Ο Θανάσης Καρτερός δεν είναι ατάλαντος, και έχει ποικίλο παρελθόν. Γεννημένος το 1947 στη Θεσσαλονίκη, στη διάρκεια της δικτατορίας συνελήφθη και κρατήθηκε σε πέντε διαφορετικές φυλακές. Εντάχθηκε στην παράνομη (τότε) ΚΝΕ και στο ΚΚΕ, και συνέβαλε στην ίδρυση του εκδοτικού οίκου «Σύγχρονη Εποχή». Εργάστηκε στην κομματική εφημερίδα «Ριζοσπάστης» (έφθασε ως τη θέση του διευθυντή) από το 1980 ως το 1991 οπότε και διεγράφη από το κόμμα (ένα είναι το Κόμμα).

Στη συνέχεια εργάστηκε στο ραδιόφωνο του «Σκάι» (έφθασε ως τη θέση του διευθυντή και εκεί), πριμοδοτώντας assets εγνωσμένης δημοσιογραφικής αξίας όπως ο Γιώργος Τράγκας ή ο Νίκος Κακαουνάκης, και προωθώντας νεότερους όπως ο Άρης Πορτοσάλτε, τον οποίο πήρε μαζί του ως μεταγραφή όταν απεχώρησε από το μαγαζί του αγωνιστή της Δημοκρατίας Γιάννη Αλαφούζου για να εργαστεί στο μαγαζί του αγωνιστή της Δημοκρατίας Μιχάλη Ανδρουλιδάκη.

Πιο πρόσφατα, ο Θανάσης Καρτερός συνεργάστηκε με την ανανεωτική αριστερά, εμφανώς στο κομματικό ραδιόφωνο «Στο Κόκκινο» (έφθασε ως τη θέση του διευθυντή και εκεί), στην κομματική εφημερίδα «Αυγή» και στο Γραφείο Τύπου του τότε πρωθυπουργού και αγωνιστή της Δημοκρατίας Αλέξη Τσίπρα (έφθασε ως τη θέση του διευθυντή και εκεί, διαδεχόμενος τον Θεόδωρο Μιχόπουλο), αφήνοντας το ιδιότυπο στίγμα του στο διάβα του, αλλά και πιθανότατα αφανώς με το ευφάνταστο ψευδώνυμο «Ι.Σκαριώτης» στην εφημερίδα «Documento» του αγωνιστή της Δημοκρατίας Κώστα Βαξεβάνη.

Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε τον Θανάση Καρτερό ως καθοδηγητή στην επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ; Πιθανόν γιατί προέρχονται και οι δύο από της τάξεις της ΚΝΕ και εμφορούνται από τις ίδιες ιδέες για τις μεθόδους και τους αγώνες για τη δημοκρατία. Αλλά και γιατί ο Καρτερός είχε διατελέσει απαράτσικ του αμαρτωλού καπιταλιστικού συστήματος, (όπως άλλωστε και άλλοι προβεβλημένοι συνεργάτες του Τσίπρα, όπως ο Καμμένος, ο Βαρουφάκης, ο Κοτζιάς), και ήταν έμπειρος στα διαδικαστικά ― κάτι που έλειπε στον ΣΥΡΙΖΑ από τη πρώτη στιγμή, και που το θαύμαζε ο άπειρος ΠΦΑ ΠΘ.

Μετά την αλλαγή κυβέρνησης, ο Θανάσης Καρτερός παρέμεινε συνεργάτης του κομματικού ηγέτη και της κομματικής εφημερίδας, η οποία μετασχηματίστηκε ολοκληρωτικά σε στεγνό κομματικό όργανο, όπως ο «Ριζοσπάστης» ή η «Εξόρμηση», και είναι λάθος να κρίνουμε πια την «Αυγή» με δημοσιογραφικά κριτήρια: με κομματικά κριτήρια πρέπει να την αξιολογούμε, αφού είναι όργανο προπαγάνδας ενός κόμματος. Και δεν θα μπορούσε να είναι ο,τιδήποτε άλλο υπό την πεφωτισμένη καθοδήγηση του Θανάση Καρτερού, όποιος κι αν είναι ο διευθυντής της.

Το χθεσινό πρωτοσέλιδό της εξηγείται εύκολα αν αναλογιστούμε την υπόγεια διαμάχη της «Αυγής» (επίσημης εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ) με την «Εφημερίδα των Συντακτών» (ανεπίσημης εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ), η οποία «Εφ.Συν.» την περασμένη εβδομάδα έδειξε τάσεις ανεξαρτητοποίησης και άσκησης κανονικής δημοσιογραφίας, με ένα πρωτοσέλιδο που ξένισε πολλούς Συριζαίους: στο αφιέρωμα για τη μάχη εναντίον της Χρυσής Αυγής, δημοσίευσε κείμενα και πρωτοσέλιδες φωτογραφίες του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αντώνη Σαμαρά δίπλα στη φωτογραφία του Αλέξη Τσίπρα. Πώς είπατε;

Μια τέτοια πρόκληση δεν θα μπορούσε να μείνει αναπάντητη: ο τίτλος «Δεν είναι αθώοι…» για τους δύο πολιτικούς της ΝΔ έχει να κάνει με την επίσημη γραμμή του κόμματος και την κομματική προπαγάνδα, όπως χαράσσονται από τους Τσίπρα-Καρτερό, και τη διαπάλη για την πρωτοκαθεδρία στην κομματική ενημέρωση.

Για δημοσιογραφία θα μιλήσουμε άλλη φορά.

Ετικέτες:

Πηγή