Ο θυμωμένος Έλληνας

Η φιλελεύθερη κυβέρνηση του  Καναδά προσπαθεί να επεκτείνει κι άλλο το πρόγραμμα θανατηφόρου ευθανασίας της χώρας  για να επιτρέψει στους ψυχικά ασθενείς να αποκτήσουν πιο εύκολα υπηρεσίες υποβοηθούμενης αυτοκτονίας προσφέροντας περισσότερα χρήματα στο πρόγραμμα γνωστό ως Medical Assistance in Dying (MAID). Αυτή η προτεινόμενη επέκταση έχει δεχθεί πυρά, ωθώντας την κυβέρνηση  να καθυστερήσει την επέκτασή της έως τις 17 Μαρτίου 2024   – με την καθυστέρηση δίνει περισσότερο χρόνο για να «προετοιμαστεί» η επέκταση του προγράμματος χωρίς να παραβαίνει τον νόμο. Πολύ πριν πλησιάσει η προθεσμία, τα συντηρητικά μέλη του κοινοβουλίου (βουλευτές) και οι οργανώσεις υπεράσπισης των δικαιωμάτων εργάζονται ήδη σκληρά για να βεβαιωθούν ότι η επέκταση της MAID θα μπλοκαριστεί και ότι το ίδιο το νομοσχέδιο για την ευθανασία θα ανατραπεί τελικά. Στην Καναδική Βουλή των Κοινοτήτων της χώρας, ο συντηρητικός βουλευτής Ed Fast υπέβαλε πρόσφατα το νομοσχέδιο C-314, «Ένας νόμος για την τροποποίηση του Ποινικ

Η εύρεση του εν λόγω DNA σημαίνει ότι οι λήψεις  mRNΑ για τον κορωνοϊό μπορεί να έχουν την ικανότητα να αλλάζουν το ανθρώπινο γονιδίωμα Ο  μικροβιολόγος Kevin McKernan - πρώην ερευνητής και επικεφαλής της ομάδας για το έργο ανθρώπινου γονιδιώματος του MIT  - ανακάλυψε τεράστια ποσότητα  μολυσμένου DNA από τον ιό του πιθήκου SV40 , στα εμβόλια mRNA για τον COVID-19. Το SV40 έχει συνδεθεί με τον καρκίνο στους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των μεσοθηλιωμάτων, των λεμφωμάτων και των καρκίνων του εγκεφάλου και των οστών. Το 2002, το Lancet δημοσίευσε στοιχεία που συνδέουν τα εμβόλια κατά της πολιομυελίτιδας μολυσμένα με SV40 με το λέμφωμα Non-Hodgkin. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, το εμβόλιο μπορεί να ευθύνεται για έως και το 50 τοις εκατό των 55.000 περιπτώσεων λεμφώματος μη Hodgkin που διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο. Η εύρεση του εν λόγω DNA σημαίνει ότι οι λήψεις mRNΑ για τον κορωνοϊό μπορεί να έχουν την ικανότητα να αλλάζουν το ανθρώπινο γονιδίωμα. Όπως αποδεικνύεται, η πρωτεΐνη ακίδας και τ

Σαν σήμερα, το 1939, η Ελλάδα του Μεταξά αποκηρύσσει και νομικά τους δανειστές παύοντας τις πληρωμές προς αυτούς. Όλα ξεκίνησαν το 1932, όταν μετά από ένα δραματικό τρίμηνο ταξιδιών και επαφών στην Ευρώπη, η κυβέρνηση Βενιζέλου κήρυξε χρεοστάσιο στις 18 Απριλίου.  Μέχρι τότε, παρ’ όλες τις δύσκολες συνθήκες, οι δανειστές πληρώνονταν κανονικά. Όταν ο Βενιζέλος είχε μιλήσει στην Κοινωνία Των Εθνών στις 15 Απριλίου 1932, είχε ζητήσει πενταετή αναβολή πληρωμών, αλλά η τελική απόφαση τής Κ.Τ.Ε. δεν ήταν ευνοϊκή.  Η «Societe Commerciale De Belgique» κατέφυγε στην διεθνή διαιτησία απαιτώντας να πληρωθεί.  Το 1936 λίγο πριν αναλάβει την πρωθυπουργία ο Ιωάννης Μεταξάς, εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση για την Ελλάδα, και οι Βέλγοι προσέφυγαν στο Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου για να απαιτήσουν την εφαρμογή τής αποφάσεως.  Τότε η κυβέρνηση Ιωάννου Μεταξά, κάνοντας χρήση τής «αρχής τής δημοσιονομικής αδυναμίας», έβαλε σε προτεραιότητα τις ανάγκες των πολιτών έστω κι αν αυτό ήταν εις βάρος