H Θρησκευτική Αποκάλυψη των Μουσουλμάνων
Γράφει ο Ειδικός Σύμβουλος του Geopolitics & Daily News
Ο πόλεμος εναντίον του ισλαμικού εξτρεμισμού σε Ιράκ και Συρία έχει στοιχίσει μέχρι σήμερα περίπου 12 δις δολάρια. Σε αυτή την προσπάθεια έχουν χρησιμοποιηθεί όπλα τελευταίας τεχνολογίας. Όμως μετά από πέντε χρόνια, δε διαφαίνεται το χρονικό σημείο ολοκληρωτικής ήττας των τζιχαντιστών ούτε και η θέληση της Δύσης για γενικευμένη σύρραξη. Κάποιοι θα απαντήσουν με συνωμοσιολογικά επιχειρήματα, που έως ένα βαθμό ακούγονται και πειστικά, όμως υπάρχει κι ένας σημαντικότερος λόγος.
Παρά τις σκληρές μάχες μεταξύ τους, στο Ιράκ και τη Συρία, πολλοί από τους σουνίτες και σιίτες παραστρατιωτικούς, οι οποίοι έχουν επιλέξει το πεδίο της μάχης, παρακινούνται από μία κοινή θρησκευτική πίστη «αποκάλυψης». Πολεμούν για την προώθηση του MAHDI, του μουσουλμάνου σωτήρα, για τον οποίο ο προφήτης MUHAMMAD προφήτευσε ότι θα εμφανιζόταν στο Λεβάντε (την παράκτια περιοχή της Μεσογείου, η οποία περιλαμβάνει τη Συρία και το Λίβανο) τις «Έσχατες Ημέρες», ώστε να εξαπολύσει την τελευταία μεγάλη μάχη κατά των στρατών των απίστων. Κάπου εδώ αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι η ειρηνική συμβίωση μεταξύ μουσουλμάνων και χριστιανών είναι κάτι σαν αμάρτημα για όσους επιλέξουν να τηρήσουν πιστά το ισλαμικό δόγμα.
Για τους Σιίτες οι τρέχουσες ημέρες είναι ευλογημένες. Η εμπλοκή τους στη Συρία είναι κάτι σαν επίσκεψη σε ένα δογματικό λούνα πάρκ. Θεωρούν εαυτόν ευλογημένο που πολεμά και αποδεικνύει την πίστη του στον Ιμάμη, δηλαδή τον MAHDI που είναι γνωστός και ως ο 12ος «ιμάμης» ή ο ηγέτης που είναι απόγονος του MUHAMMAD. Το πρώτο σημάδι για αυτό έχει επέλθει, κατά την άποψή τους, με την Ιρανική Επανάσταση του 1979 και τη δημιουργία του Ιράν (σ.σ. η χώρα ονομαζόταν Περσία και απαίτησε την επίσημη μετονομασία της διεθνώς, καθότι η λέξη Περσία θεωρείται «ειδωλολατρική»). Αυτό δημιούργησε το προαπαιτούμενο της Προφητείας του MUHAMMAD για την ίδρυση ισλαμικού κράτους, πριν τις έσχατες ημέρες. Από την άλλη ο Ruhollah Hosseinian, κληρικός και κυβερνητικό στέλεχος του Ιράν, ανέφερε ότι, σύμφωνα με τα λόγια του Προφήτη, «άλλο ένα σημάδι για την έλευση του MAHDI θα είναι μία μάχη που θα περιλαμβάνει πολεμιστές, που θα επιχειρούν υπό κίτρινο λάβαρο και οι οποίοι θα ενωθούν με το στρατό των Ιρανών στη Δαμασκό». Σύμφωνα με τους Ιρανούς, αυτοί είναι οι μαχητές της HEZBOLLAH του Λιβάνου, που πολεμούν στο πλευρό του ASSAD.
Από την άλλη οι Σουνίτες μαχητές πιστεύουν στην εσχατολογική φύση των ημερών θεωρώντας τον εαυτό τους πρωταγωνιστή στις προφητείες του MUHAMMAD, οι οποίες κατά τη γνώμη τους υλοποιούνται σήμερα. Πρόκειται για μαχητές που ένοιωθαν την εσωτερική ανάγκη να προσφέρουν στην πίστη τους και αδιαφορούσαν για το ακριβές ιδεολογικό υπόβαθρο των (σουνιτικών) ενόπλων δυνάμεων που πολεμούν στη Συρία, ήτοι αν είναι αντικαθεστωτικές προς τον ASSAD, αν είναι παρακλάδια της Al QAEEDA στη Συρία (Al – NUSRA FRONT) ή αν είναι το σουνιτικό Ισλαμικό Χαλιφάτο. Για όλους αυτούς η σύρραξη σε Συρία και Ιράκ είναι σαν μία γιορτή φονικού, μία Fiesta Mortale, όπου οι σφαίρες και οι οβίδες αποδεικνύουν την σιδηρά πίστη των ισλαμιστών, στις χειρότερες συνθήκες. Από τη στιγμή όμως που το Ιράν είναι του σιιτικού δόγματος, η δημιουργία του δεν είναι η προφητευμένη δημιουργία του ισλαμικού κράτους του Προφήτη… για τους Σουνίτες το πρόβλημα αυτό το έλυσε το DAESH.
Αν μη τι άλλο, η ανακολουθία, της εξόντωσης μουσουλμάνων από μουσουλμάνους, οι οποίοι με κάποιο τρόπο πιστεύουν ότι εκπληρώνουν τις Προφητείες νίκης επί των απίστων, είναι δυσνόητη και προκαλεί ποικίλα ερωτήματα. Όμως, οι πρώτες Ισλαμικές «προφητείες αποκάλυψης», είναι πραγματικά σεχταριστικές, επειδή προήλθαν από τέτοιες σεχταριστικές συγκρούσεις, όταν άρχισε να εξαπλώνεται ο ισλαμισμός στο Ιράκ και στο Λεβάντε. Με αυτόν τον τρόπο αντικατοπτρίζονται στους σημερινούς σεχταριστικούς εμφύλιους πολέμους.
Ο θάνατος του MUHAMMAD, ακολουθήθηκε από εμφύλιες διαμάχες για τη διαδοχή του. Οι αντίπαλες πλευρές επιχειρούσαν να αποδείξουν και σε επίπεδο προπαγάνδας την ανωτερότητά τους, μέσω διάδοσης αμφιλεγόμενων «προφητειών», για συσπείρωση των μαχητών τους. Με την πάροδο του χρόνου, τα τεκταινόμενα ξεχάστηκαν, αλλά οι προφητείες παρέμειναν.
Για να γίνουν αντιληπτές οι σεχταριστικές διαστάσεις την Ισλαμικών «προφητειών αποκάλυψης» ας εξετάσουμε το παράδειγμα μίας αινιγματικής φιγούρας γνωστής ως “ο Sufyani.” Σύμφωνα με τις προφητείες, ο Sufyani κατάγεται από τον Abu Sufyan, ηγέτη της φυλής του Μωάμεθ στη Μέκκα, ο οποίος καταδίωξε τον Προφήτη και τους πρώτους οπαδούς του, ενώ παρά τον ασπασμό του Ισλάμ, ο γιός του Abu Sufyan πολέμησε με τον γαμπρό του Μωάμεθ, Ali, για τον έλεγχο της ισλαμικής αυτοκρατορίας και τελικά έγινε χαλίφης, εγκαθιδρύοντας τη δυναστεία «Umayyad», η οποία διοίκησε σχεδόν έναν αιώνα.
Οι οπαδοί της πλευράς που έχασε, οι οποίοι ονομάζονταν “Shi‘at Ali” (“οπαδοί του Ali” και αργότερα απλά “οι Shi‘a”), άρχισαν να διαδίδουν λόγια του Προφήτη, προφητεύοντας την πτώση της νέας δυναστείας, στα χέρια του MAHDI, μέλους της οικογένειας του Προφήτη, ο οποίος θα νικούσε τον επικεφαλής της δυναστείας, τον Sufyani, στην περιοχή του Λεβάντε. «Όταν οι Sufyani φθάσουν στο Kufa [μία πόλη στο Ιράκ] και σκοτώσει τους υποστηρικτές της οικογένειας του Μωάμεθ, ο Mahdi θα έρθει” αναφέρει μια από τις πρώτες προφητείες.
Πολλοί σιίτες, στις μέρες μας, πιστεύουν ότι επίκειται η εμφάνιση του Sufyani, αλλά δεν το θεωρούν θετικό, εξαιτίας του αρνητικού του ρόλου στο «δράμα της αποκάλυψης». «Όλοι μας πιστεύουμε ότι ο Sufyani θα πολεμήσει τον Ιμάμη και ο Προφήτης θα τον σκοτώσει στη γη της al-Sham,” διακηρύσσει ο Γεν. Γραμματέας της Ιρακινής “HIZBALLAH», χρησιμοποιώντας την παραδοσιακή αραβική ονομασία της ευρύτερης Συρίας. «Θέλουμε να τονίσουμε πως ό,τι συμβαίνει στην al-Sham είναι η αρχή της αναταραχής και η αρχή της εμφάνισης του στρατού του Sufyani, ο οποίος τώρα ονομάζεται «Free Army»» συνεχίζει ο NASRALLAH. Τέτοιες δηλώσεις δείχνουν και την προπαγάνδα και το φανατισμό που έχουν ασκήσει οι ιρανικές θεοκρατικές αρχές στους μαχητές που έχουν αποστείλει στη Συρία που φτάνουν ακόμα και σε βαθμό Ανωτάτων Αξιωματικών! Όλοι οι Ιρανοί που βρίσκονται στη Συρία δεν πολεμούν για τον ASSAD, πολεμούν για το Μεγάλο Ιμάμη.
Κατά τον ίδιο τρόπο με τους ιρανούς σιίτες, στο πλευρό των Σουνιτών έχουν προστρέξει μουσουλμάνοι μαχητές (MUJAHIDEEN) από όλο τον κόσμο, ακόμα και από μέρη που ίσως και να μην είχαν ξανακούσει το όνομα του Bashar Al Assad. Είναι λίγο αυθαίρετο λοιπόν να πιστεύουμε ότι οι σουνίτες που επαναστάτησαν στη Συρία ή που προσέτρεξαν προς στρατιωτική βοήθεια των Σύριων, έπραξαν αυτοβούλως, λόγω της καταπίεσης του καθεστώτος. Άλλωστε καμία επανάσταση δεν γίνεται χωρίς την ανάλογη οργάνωση και καθοδήγηση και στο μουσουλμανικό κόσμο η θρησκευτική καθοδήγηση παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητα των ισλαμιστών.
Αν και αρκετές σουνιτικές προφητείες για το Sufyani είναι αρνητικές, κάποιες άλλες είναι θετικές, επειδή οι σουνίτες δεν πιστεύουν ότι η ευρύτερη οικογένεια του Sufyani, οι Umayyads, έπραξαν λάθος να «αρπάξουν» το χαλιφάτο από την οικογένεια του Προφήτη. Υποστηρικτές των Umayyads, π.χ., διέδωσαν προφητείες ότι ο Sufyani θα πολεμήσει στο πλευρό του MAHDI, εναντίον των εχθρών του: «Οι Sufyani και ο Mahdi θα εμφανιστούν σαν δύο άλογα κούρσας. Οι Sufyani θα υποτάξουν (την περιοχή) πέριξ, και ο Mahdi θα υποτάξει την περιοχή μπροστά του.». Ένας απόγονος του Abu Sufyan έφθασε σε σημείο να διεκδικήσει τον τίτλο του Sufyani, για τον εαυτό του, όταν – χωρίς νόημα – επαναστάτησε, στην Δαμασκό, εναντίον απογόνων της οικογένειας του Προφήτη, για να ανασυστήσει την δυναστεία Umayyad,το 811 μ.Χ., επικαλούμενος μία προφητεία που αποδιδόταν στον Μωάμεθ, που έλεγε ότι «ένας άνδρας θα αναδυθεί από τα βάθη της Δαμασκού. Θα αποκαλείται al-Sufyani». Αρκετές ακόμη προφητείες έχουν διαδοθεί, οι οποίες προβλέπουν την διαρκή νίκη του Sufyani. Η διακυβέρνηση του προαναφερόμενου κράτησε μόλις λίγους μήνες.
Από το ιστορικό παράδειγμα του 811μ.Χ., βλέπουμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που οι μουσουλμάνοι πράττουν απερίσκεπτα, παρορμητικά και φονταμενταλιστικά, λόγω προφητειών που τους οδηγούν στον παραλογισμό. Όπως και τότε, έτσι και τώρα, πολλοί πιστεύουν ότι με τις πράξεις τους θα επιταχύνουν το αναπόφευκτο και την έλευση της Αποκάλυψης…
Όπως και τον ένατο αι., ο Sufyani είναι ένας εθνικός ήρωας για κάποιους σουνίτες ακόμη και σήμερα, ειδικά για τους ευρισκόμενους στη Συρία –την ιστορική πατρίδα και έδρα διακυβέρνησης των απογόνων του Sufyani. «Θεού Θέλοντος, όλοι μας θα είμαστε στο στρατό του Sufyani, ο οποίος θα εμφανιστεί στη Συρία, με την έγκριση του Θεού» προσευχήθηκε ο Adnan al-Arur, ένας δημοφιλής σύριος σαλαφιστής κληρικός και υποστηρικτής της εξέγερσης, που σήμερα ζει στην Σ. Αραβία. Όπως προαναφέραμε άλλωστε η εξέγερση στη Συρία ήταν οργανωμένη από συγκεκριμένα συμφέροντα δια μέσω θρησκευτικών διαύλων.
Η Συρία είναι σημαντική στην σουνιτική «φαντασία για την αποκάλυψη». Αντίθετα με τις σιιτικές προφητείες, οι οποίες τυπικά περιέχουν αρνητικές περιγραφές της Συρίας, ως γενέτειρα του μισητού Sufyani, οι σουνιτικές προφητείες επαινούν την περιοχή al-Sham (Μεγάλη Συρία) ως το χώρο συγκέντρωσης για την πραγματοποίηση της Μεγάλης Μάχης εναντίον των απίστων. «Πήγαινε στη Sham…και εκείνοι που δεν μπορούν να πάνε στη Sham, θα πρέπει να πάνε στην Υεμένη», λέει μια σουνιτική προφητεία που αποδίδεται στον Μωάμεθ. «Ο χώρος συγκέντρωσης των Μουσουλμάνων την ημέρα της Μεγάλης Μάχης θα είναι στην al-Ghutah, κοντά σε μία πόλη που θα ονομάζεται Δαμασκός, μία από τις καλύτερες πόλεις της Συρίας» αναφέρει άλλη προφητεία.
Το γεγονός ότι αυτές οι προφητείες αναφέρουν τα ίδια τοπωνύμια, τα οποία είναι σήμερα τόποι μαχών, επισημαίνει τη σχέση των προφητειών με τη σημερινή διαμάχη – και αποτελούν προσφιλές υλικό για τη στρατολόγηση των τζιχαντιστών. Το παρακλάδι της Al-Qaeda στη Συρία, το «Al-Nusra Front», αποκαλεί την πτέρυγα προπαγάνδας του «Λευκό Μιναρέ», λόγω έτερης προφητείας που προαναγγέλλει την κάθοδο του Ιησού από τον Λευκό Μιναρέ του Τζαμιού Umayyad στη Δαμασκό, για να πολεμήσει τους Αντίχριστους. Το αγγλόφωνο περιοδικό του Ισλαμικού Κράτους, ονομάζεται Dabiq, από το ένα μικρό χωριό, βόρεια του Χαλεπιού, το οποίο μία προφητεία περιγράφει ως σημείο της Μεγάλης Μάχης με τους άπιστους. Με την είσοδο των ΗΠΑ στο πεδίο, οι jihadis θεωρούν ότι η ύστατη αντίστροφη μέτρηση στο Dabiq πλησιάζει. Μία από τις μεγαλύτερες αποδείξεις ότι ο πόλεμος στη Συρία έχει ξεπεράσει κάθε λογική, είναι το γεγονός ότι, ενώ το Dabiq δε διαθέτει καμία στρατηγική σημασία, το Ισλαμικό Κράτος έδωσε σκληρές μάχες το καλοκαίρι του 2014 για την κατάληψή του. Ο λόγος είναι ότι σύμφωνα με μία «προφητεία» του MUHAMMED: «η Μέρα της Κρίσεως θα έρθει όταν οι Μουσουλμάνοι νικήσουν τη Ρώμη στο Al-Amaq ή το Dabiq. Οι σύμμαχοι των απίστων θα αριθμούν τους 80 και τότε οι Μουσουλμάνοι θα φύγουν για να πάνε να καταστρέψουν την Κων/πολη».
Για τους πιστούς, η Αποκάλυψη ξεκίνησε με την συριακή επανάσταση το Μάρτιο του 2011, όταν υποστηρίχτηκε ότι το καθεστώς συνέλαβε και βασάνισε παιδιά, τα οποία έγραφαν graffiti εναντίον του ASSAD στους τοίχους του σχολείου τους στη νότια πόλη Dera’a. Σύμφωνα με τα ιερά κείμενα (Hadith): «Θα υπάρξει μεγάλη αναστάτωση στη Sham (Συρία) που θα ξεκινήσει από παιδικά παιχνίδια και ύστερα από αυτό τίποτα δε θα μπορεί να διορθωθεί. Όταν οι μάχες θα σταματούν στο ένα σημείο θα ξεκινούν στο άλλο». Τα κείμενα είναι πολλά και όλα δείχνουν να επιβεβαιώνονται αφού αναφέρουν μάχες σε πόλεις που υπάρχουν και σήμερα και χιλιάδες νεκρούς, καθώς και εξωτερικές επεμβάσεις. Οποιαδήποτε τέτοια προφητεία θα μπορούσε να επιβεβαιωθεί σε ένα πόλεμο που γίνεται σε όλη την επικράτεια της Συρίας, μίας χώρας με αρχικό πληθυσμό της τάξης των 40 εκ. πολιτών.
Τα δρώμενα της τελευταίας πενταετίας, ενδυναμώνουν το σεχταριστικό ζήλο, καθώς κάθε σέχτα επιθυμεί να καταστρέψει την άλλη, αλλά και να δείξει ότι αυτή είναι η πιο αγαπητή του Προφήτη, για να έχει το προνόμιο να πολεμήσει τους άπιστους. Ο μόνος τρόπος για να αποδείξουν την πίστη τους και την ευλογία, που ο Προφήτης παρέχει στις δυνάμεις τους, είναι μέσα από κεφάλια Αποστατών και Απίστων. Διότι ο Προφήτης ευλογεί μόνο τους αγαπημένους του και ζητά εκδίκηση για όσους διαστρέβλωσαν τα λόγια του.
Δεν προκαλεί λοιπόν ιδιαίτερη έκπληξη, που η προαναγγελία του δράματος της «Έσχατης Εποχής» σε αρχικό σημείο, έχει προκαλέσει τη συγκέντρωση τέτοιου αριθμού σιιτών και σουνιτών, στην περιοχή αυτή. Στη σεχταριστική «αποκάλυψη», όλοι έχουν έναν ρόλο να παίξουν, σε ένα σενάριο που γράφτηκε χίλια χρόνια πριν. Κανείς δεν θέλει να χάσει την παράσταση.
Για το Geopolitics & Daily News
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το blog δεν φέρνει καμιά ευθύνη για τις αναδημοσιεύσεις πού κάνει! Τα παράπονά σας στους συνδέσμους των πηγών!