Αλέξης Πατέλης: «Η κυβέρνηση έχει τρεις τουλάχιστον ανοιχτά ομοφυλόφιλους σε θέσεις κυβερνητικές»

Ο επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού μίλησε για το coming out του στον Φώτη Σεργουλόπουλο εγκαινιάζοντας τη νέα σειρά podcast της LiFO, «Τελικά, καλά τα κατάφερες»

Ο κ. Πατέλης στο studio της LIFO. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

366     

 

Ο επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού Αλέξης Πατέλης μίλησε ανοιχτά για το coming out του, σε μία συζήτηση με τον Φώτη Σεργουλόπουλο για τη νέα σειρά podcast της LiFO, «Τελικά καλά τα κατάφερες». 

Τον Ιούνιο, ο γνωστός οικονομολόγος έγινε ουσιαστικά ο πρώτος αξιωματούχος ελληνικής κυβέρνησης που δήλωσε δημοσίως ομοφυλόφιλος. Σε συνέντευξή του τότε στην Καθημερινή είχε πει «ο κ. Μητσοτάκης έχει γνωρίσει τον σύζυγο μου όπως κι εγώ την δική του», με την δήλωσή του να φιλοξενείται στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας. 

«Για μένα αυτό ήταν κάτι που έπρεπε να κάνω και που θα έκανα έτσι κι αλλιώς», λέει τώρα, μιλώντας στη LiFO: «Προφανώς είμαι γκέι και προφανώς είμαι σύμβουλος του πρωθυπουργού. Κάθε ομοφυλόφιλος ξέρει ότι κάποια στιγμή στην ζωή του θα πρέπει να πει στους άλλους ότι είναι ομοφυλόφιλος και αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό και που τον ορίζει και που δεν τον ορίζει».

«Πιστεύω πολύ ότι οι άνθρωποι σε θέσεις ευθύνης έχουν μία υποχρέωση ας το πούμε να βοηθήσουν και αυτούς που ίσως είναι σε πιο μειονεκτική θέση. Αλλά και φυσικά αυτός είναι ο εαυτός μου, δεν ήταν κάτι που θα το έκρυβα ποτέ. Για μένα δεν ήταν ποτέ δίλημμα να πω ότι είμαι ομοφυλόφιλος ή όχι, για τον απλό λόγο ότι είμαι. »

Ο ίδιος επισημαίνει η σημερινή κυβέρνηση είναι η πρώτη με τρία τουλάχιστον ανοιχτά ομοφυλόφιλα στελέχη σε θέσεις κυβερνητικές. Για την επιλογή του στη θέση που βρίσκεται σήμερα, υπογραμμίζει ότι αξιολογήθηκε από τον πρωθυπουργό για την δουλειά του. «Από εκεί και πέρα δεν τον ενδιέφερε το αν είμαι ομοφυλόφιλος ή όχι. Την είχαμε κάνει αυτή τη συζήτηση προφανώς».

Παράλληλα, προειδοποιεί τους γονείς που συμβουλεύουν τα παιδιά τους να μην δηλώνουν γκέι, πως μια τέτοια στάση θα τα οδηγήσει σε μία πιο δυστυχισμένη ζωή: «Είναι πολύ σημαντικό να αισθάνεται ο καθένας μας ότι είναι αυτό που είναι και μπορεί να πορευτεί έτσι.»

Οι αντιδράσεις μετά το coming out

Όπως λέει, μετά τη συνέντευξη στην «Καθημερινή» έλαβε θετικές αντιδράσεις αλλά τις επόμενες ημέρες υπήρξαν και «οι γνωστές γκρίνιες από τα Μακελειά και την Δημοκρατία» αλλά και από αριστερές εφημερίδες όπως η Εφημερίδα των Συντακτών. Αρνητικά σχόλια θυμάται πως δέχτηκε και από ακτιβιστικές οργανώσεις «Ποιος είναι αυτός, που μας λέει ότι έχει σύζυγο. Που δεν επιτρέπεται αυτό στην Ελλάδα...που είναι προνομιούχος, που πάει να κάνει pink washing». 

«Εγώ αυτό που θα έλεγα είναι ότι αν ο σκοπός μας είναι η αποδοχή της διαφορετικότητας, πρέπει να αποδεχόμαστε τους πάντες. Αυτό θα πει ότι, ακόμα και για τις ακτιβιστικές οργανώσεις, πρέπει να αποδέχονται ανθρώπους οι οποίοι πιθανώς να μην έχουν τις ίδιες καταβολές με εκείνους ή εκείνες».

Ήσασταν τόσο άνετος με την οικογένειά σας ή το γεγονός ότι ζήσατε στο εξωτερικό σας έκανε πολύ πιο άνετο;

«Όπως ξέρετε κάθε άνθρωπος περνά ένα στάδιο που γνωρίζει σιγά-σιγά τον εαυτό του και γίνεται πιο άνετος με τον εαυτό του. Μερικοί το περνάνε αυτό νωρίς, άλλοι αργότερα, μερικοί πολύ γρήγορα. Καμιά φορά πρέπει να είσαι σε ένα διαφορετικό περιβάλλον από το συνηθισμένο για να κάνεις μια καλύτερη ενδοσκόπηση και να καταλάβεις ποιος είσαι. Αλλά για μένα κάποια στιγμή στη ζωή μου αποδέχτηκα και αγκάλιασα το ότι είμαι ομοφυλόφιλος και μετά από αυτό όλα έρχονται πιο εύκολα. Το πρώτο στάδιο πρέπει να είναι η αποδοχή από τον ίδιο σου τον εαυτό που είναι και το πιο δύσκολο.» 

Δεν είστε καλλιτέχνης ώστε αυτό το πράγμα να είναι εύκολο, να περάσει σε ένα περιβάλλον καλλιτεχνικό. Είσαστε οικονομολόγος, περάσατε από μεγάλα γραφεία και αυτή τη στιγμή είστε στο γραφείο του πρωθυπουργού. Είναι κάτι αρκετά τολμηρό, δεν το έχουμε συνηθίσει. Είστε ο πρώτος που βρίσκεται πολύ κοντά στο πολιτικό γίγνεσθαι της Ελλάδας και δηλώνει κάτι τέτοιο;

«Μέλη των ΛΟΑΤΚΙ προφανώς θα υπάρχουν παντού, σε όλα τα επαγγέλματα και δεν ισχύει το κλισέ ότι είναι περισσότεροι οι καλλιτέχνες ή κάτι τέτοιο. Από εκεί και πέρα ο καθένας προσδιορίζει την δικιά του ζωή. Για μένα αυτό ήταν κάτι που έπρεπε να κάνω και που θα έκανα έτσι κι αλλιώς. Το ίδιο εξάλλου είχα κάνει και όταν δούλευα και σε τράπεζες στο εξωτερικό. Ήμουν ανοικτά ομοφυλόφιλος και εκεί και δεν υπήρξε ποτέ κανένα θέμα.»

Τον πρωθυπουργό τον ξέρατε από παλιά; 

Όχι, βέβαια στάθηκα και εγώ στην ουρά να τον ψηφίσω όπως πολύ άλλοι, αλλά δεν καθόλου προσωπικά. Γνωριστήκαμε το 2017 όταν μου έστειλε ένα email, είχε διαβάσει κάποια ανάλυσή μου οικονομική και μου λέει «έλα από κοντά να τα πούμε». Δεν το περίμενα προφανώς. Έτσι ξεκίνησε η σχέση μας. 

Είναι προφανές ότι δεν φοβήθηκε να σας έχει κοντά του. Μήπως όμως κάποια στιγμή σας είπε ότι «ξέρετε κάτι κ. Πατέλη, να μην είμαστε τόσο ανοικτοί διότι εδώ είναι πολιτικοί, άνθρωποι οι οποίοι μπορεί να μην ανεχτούν κάτι τέτοιο. Δεν υπήρξε κάτι τέτοιο έτσι;

Όχι, το αντίθετο. Ο πρωθυπουργός είναι ένας άνθρωπος που πιστεύει ότι πρέπει να έχει γύρω του ειδικούς και ανθρώπους από διαφορετικά περιβάλλοντα, είναι πάρα πολύ πολυσυλλεκτικός άνθρωπος και πάρα πολύ ανοικτός [...] Και εμένα πιστεύω ότι με αξιολόγησε με βάση την εργασία μου. Από εκεί και πέρα δεν τον ενδιέφερε το αν είμαι ομοφυλόφιλος ή όχι. Την είχαμε κάνει αυτή τη συζήτηση προφανώς και είναι ένας πάρα πολύ ανοικτός άνθρωπος.

Ξέρετε γιατί επιμένω και μου κάνει λίγο εντύπωση; Γιατί όταν ψηφιζόταν το νομοσχέδιο περί αναγνώρισης της νομικής ταυτότητας φύλου, υπήρχαν δηλώσεις του - και δικές του και του κόμματος της ΝΔ - που δεν ήταν τόσο «φιλελεύθερες». Μου κάνει εντύπωση αυτό. Δηλαδή είχαμε μια άλλη εικόνα.

Ναι, βέβαια ο ίδιος ψήφισε και το σύμφωνο συμβίωσης. Κοιτάξτε εγώ δεν βλέπω το θέμα σε στενά κομματικά, είναι πιο περίπλοκη η πραγματικότητα. Για παράδειγμα η σημερινή κυβέρνηση είναι η πρώτη κυβέρνηση η οποία έχει τρεις τουλάχιστον ανοιχτά ομοφυλόφιλους σε θέσεις κυβερνητικές. Η προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε κανέναν και είχε συνασπιστεί με ένα ομοφοβικό και ρατσιστικό δεξιό κόμμα. Η πραγματικότητα δεν είναι ποτέ «άσπρο ή μαύρο», υπάρχουν πάντα ζώνες του γκρι και η δικιά μας δουλειά είναι να προσπαθήσουμε να αλλάξει η χώρα προς το καλύτερο και εκεί επικεντρωνόμαστε. 

Είπατε ότι υπάρχουν τρεις γκέι βουλευτές, ανοιχτά

Τρία μέλη της κυβέρνησης

Έχουν κάνει coming out κανονικά; Γιατί δεν τους ξέρουμε;

Είναι ο Νικόλας Γιατρωμανωλάκης ο οποίος είναι γενικός γραμματέας στο υπουργείο Πολιτισμού, ο Γρηγόρης Δημητριάδης στο υπουργείο Εξωτερικών και εγώ.  

Πιστεύετε ότι το coming out είτε είναι στην πολιτική ζωή είτε στην κοινωνική ζωή κάνει καλό; 

Φυσικά. Το θυμάμαι πριν κάνω το coming out μου, διάβαζα συνεντεύξεις άλλων ΛΟΑΤΚΙ για την εμπειρία και πόσο άλλαξε την ζωή τους και δεν μπορούσα να το φανταστώ. Πραγματικά εγώ αισθάνομαι, όπως φαντάζομαι και εσείς, ότι η ζωή ενός ομοφυλόφιλου ουσιαστικά χωρίζεται στο πριν και στο μετά. Μετά το coming out η ζωή σου είναι πολύ διαφορετική, ειδικά στην αρχή νιώθεις μια τρομακτική απελευθέρωση [...] Είναι μια πάρα πολύ σημαντική στιγμή και θα έλεγα ότι μπορούμε να την δούμε και πιο πλατιά γιατί μπορεί κάποιος straight να αναρωτηθεί «εμένα τι με νοιάζει;»

[...]Μπορεί να ορίσει κανείς το come out πιο διευρυμένα, με την έννοια της στιγμής στην οποία καταλαβαίνεις και αποδέχεσαι τον εαυτό σου όπως και να είναι αυτός ή αυτή. Και αυτό είναι μια στιγμή που οι ομοφυλόφιλοι είμαστε ουσιαστικά υποχρεωμένοι να την κάνουμε συνειδητά αλλά είναι κάτι που θα έπρεπε κάθε άνθρωπος να κάνει. Να αποδεχτεί τον εαυτό του όπως είναι και να προχωρήσει στη ζωή του κατ' αυτόν τον τρόπο. Και υπ' αυτό το πρίσμα είναι κάτι το οποίο μας βοηθά στη ζωή μας το ότι είμαστε αναγκασμένοι να αποδεχτούμε τον εαυτό μας. Αλλιώς αισθάνεται κανείς με τον εαυτό του άσχημα. Αισθάνεται κάποιες τύψεις οι οποίες τον επιβαρύνουν τελικά σε όλη του τη ζωή.

Αυτό θα έλεγα και σε αυτούς που προτρέπουν καμιά φορά τα παιδιά τους να μην δηλώνουν ότι είναι ομοφυλόφιλοι: Τελικά αυτό θα τους οδηγήσει σε μία πιο δυστυχισμένη ζωή, είναι πολύ σημαντικό να αισθάνεται ο καθένας μας ότι είναι αυτό που είναι και μπορεί να πορευτεί έτσι. 

Δεν είναι πάντως όλοι σαν εσάς κι εμένα. Δηλαδή υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν πολύ μεγάλο πρόβλημα στο να μιλήσουν και κυρίως η οικογένεια είναι αυτή η οποία τους καταπιέζει. Και δεν μπορούν να το πουν, πρέπει να φύγουν από ένα μικρό χωριό ή μία μικρή πόλη. Πρέπει να αποκοπούν από την οικογένειά τους για να συμπεριφερθούν όπως θέλουν. 

«Έτσι είναι, είμαστε σε κάποιο βαθμό τυχεροί και για αυτό και είναι υποχρέωσή μας εμείς που ήμασταν πιθανώς σε πιο προστατευτικό περιβάλλον να βοηθήσουμε αυτούς που έχουν πιο μεγάλες αντικειμενικές δυσκολίες. Και πραγματικά θαυμάζω τα αγόρια και τα κορίτσια που πιθανώς να έρχονται από κάποιο πιο προβληματικό περιβάλλον και χαράζουν την ζωή τους.»

.»   Πηγή: www.lifo.gr