Η αποκατάσταση της αλήθειας για την ηρωική «Χ»

Πως έδρασαν και δρουν; Τρομοκρατώντας, λέγοντας ψέματα και δημιουργώντας στερεότυπα και βέβαια, σπέρνοντας το μίσος. Παντού τα ίδια. Είναι μάλιστα άξιο προσοχής πως επιβάλλουν οι θιασώτες του σφυροδρέπανου τα αφηγήματά τους, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός πως οι αντίπαλοί τους, επειδή ακριβώς πιστεύουν στην ελευθερία και στην ιερότητα της ανθρώπινης ζωής, αδυνατούν να λειτουργήσουν φιμώνοντας, σπιλώνοντας και ψευδόμενοι.

Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ

Από την ιδεολογία του μίσους που έχει ως βάση της τη μαρξιστική θεώρηση, ο κόσμος σε όλο τον πλανήτη έχει υποφέρει πολύ. 100.000.000 είναι τα θύματα των καταγεγραμμένων βιαιοτήτων του κομμουνισμού, ενώ αμέτρητες άλλες ζωές έχουν καταστραφεί και καταστρέφονται από τις κομμουνιστικές δικτατορίες και τη δράση της αριστεράς γενικότερα. Στη Βόρεια Κορέα, όπου οι αντιφρονούντες εκτελούνται δημόσια σε κατάμεστα από το καθεστώς στάδια, στην Κούβα όπου φυλακίζονται και αργοπεθαίνουν στις φυλακές οι αντίπαλοι του καθεστώτος, στη Βενεζουέλα όπου οι πολίτες λιμοκτονούν και όταν διαμαρτύρονται δολοφονούνται από ένοπλους παρακρατικούς. Γενοκτονίες, σφαγές, εκτελέσεις, εκτοπίσεις, φυλακίσεις, επιβαλλόμενοι λιμοί, γκουλάγκ, αποτελούν μερικές μόνο από τις μεθόδους που χρησιμοποίησε ο κομμουνισμός για να σιωπήσει τους αντιπάλους του, ή όλους όσοι αρνούνταν υποταχθούν ή όλους όσοι θεωρούσε ότι κάποια μέρα θα αντιτάσσονταν στην εξουσία του. 

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΨΕΜΑΤΩΝ

Όμως, τα ψέματα αποκαλύπτονται. Η πλύση εγκεφάλου, βέβαια, έχει συγκεκριμένη στόχευση: αυτός ο οποίος έχει υποβληθεί σε αυτήν, να μην αναγνωρίσει την αλήθεια όταν την αντιμετωπίσει. Αλλά, η τακτική αυτή της αριστεράς, έχει ημερομηνία λήξης. Το ψέμα δεν μεταβιβάζεται διαχρονικά, αλλά αποκαλύπτεται (βλ. σφαγή του Κατίν). Στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, οι διηγήσεις των ανθρώπων που υπέστησαν την κομμουνιστική θηριωδία δεν επέτρεψαν τη μεταβίβαση της «ελεγχόμενης» και προπαγανδιστικής «γνώσης» στις επερχόμενες γενιές. Παράδειγμα: τι δεν λένε ποτέ για τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτωρ Ορμπάν οι «προοδευτικοί» και φιλεleft του δυτικού Τύπου; Ότι ως φοιτητής αντιστάθηκε σθεναρά στο κομμουνιστικό καθεστώς της Βουδαπέστης, υποκείμενος έτσι σε συλλήψεις και διώξεις. Οι Ούγγροι πολίτες βέβαια, γνωρίζουν. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, τα πράγματα μιλούν από μόνα τους. Κι έτσι, ήρθε η επίσκεψη ενός φίλου στα κρατητήρια της Γκεστάπο, στην οδό Κοραή, να αναδείξει αυτό που έγραψε με πληθώρα αποδείξεων στο βιβλίο του για την αντιστασιακή οργάνωση ‘Χ’ «ΘΗΣΕΙΟ Ιούνιος 1941 – Δεκέμβριος 1944» (Αθήνα 2009) ο εξαιρετικός Φάνης Χαμόδρακας, λέγοντας πως η προσπάθειά του «έχει ως στόχο την καταγραφή κάποιων γεγονότων που έζησα προσωπικά σαν παιδί, αλλά και τις μαρτυρίες κάποιων αγωνιστών της 'Χ', που ο Θεός τους διατηρεί μέχρι σήμερα στη ζωή. Μαρτυρίες που καταδεικνύουν όχι μόνο το πάθος που είχαν οι τότε νεαροί αγωνιστές κατά των ναζιστών κατακτητών, και αργότερα, αυτά τα παιδιά, μια χούφτα όλοι κι' όλοι, περικυκλωμένοι από τις ορδές του κόκκινου φασισμού αγωνίστηκαν με απαράμιλλη γενναιότητα στην περιοχή του Θησείου για σαράντα οκτώ ώρες θυσιάζοντας στο βωμό της Ελευθερίας της Πατρίδας μας ακόμα και τις ίδιες τις ζωές τους, αλλά ταυτόχρονα οδήγησαν τον ΕΛΑΣ στην πρώτη του ήττα, έστω και αν το Θησείο έπεσε». Τι είδε λοιπόν ο καλός μας φίλος: στους τοίχους εκεί του κρατητηρίου, ένας εκ τν κρατούμενων είχε χαράξει το έμβλημα της ‘Χ’. Το απεικόνισε και μας έστειλε την σχετική φωτογραφία, την οποία σας παραθέτουμε.

ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Για την ιστορία: τα στελέχη της ‘Χ’, πιστοί στον Βασιλέα Γεώργιο Β’, συνεργάστηκαν με την ελληνική εξόριστη κυβέρνηση του Καΐρου και αντιστάθηκαν στους ναζί και αργότερα στους σταλινιστές και εκτελέστηκαν ή φυλακίστηκαν. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις του Ανθ/γού Πεζ. Γεώργιου Ευσταθίου ο οποίος δολοφονήθηκε από τους Γερμανούς τον Σεπτέμβριο του 1941, του Αντ/άρχη Πυρ. Αναστάσιου Καλφιώτη, ο οποίος έπεσε νεκρός από πυρά των Γερμανών τον Αύγουστο του 1944 στη διάρκεια επιχείρησης της ‘Χ’ στη περιοχή πέριξ των  φυλακών «Αβέρωφ», του Ευάγγελου Γκούμα που τραυματίστηκε τη 25η Μαρτίου 1943 στη διάρκεια επιχείρησης της ‘Χ’ κατά των Ιταλών, του Ανθ/γού Πυρ. Αριστομένη Αντωνακέα, ο οποίος συνελήφθη από τους Γερμανούς τον Μάρτιο του 1943 και καταδικάστηκε αρχικά σε θάνατο, η ποινή του μετατράπηκε σε 15ετή φυλάκιση, μεταφέρθηκε στη Γερμανία σε στρατόπεδο συγκέντρωσης απ’ όπου γύρισε με το πέρας του πολέμου, του Αντ/χη Πυρ. Βασίλειου Μπουτσικάρη, ο οποίος συνελήφθη από τους Ιταλούς στα τέλη του 1942 και φυλακίστηκε για 11 μήνες και του Ταγμ. Πεζ. Γεώργιου Ταρσούλη, ο οποίος συνελήφθη από τους Ιταλούς τον Δεκέμβριο του 1942 και μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Ιταλία, απ’ όπου γύρισε το 1945 και του Βενιζέλου Ευσταθόπουλου, ο οποίος συνελήφθη τον Μάιο του 1943 από τους Γερμανούς και φυλακίστηκε στο Χαϊδάρι, μεταξύ πολλών άλλων. Όλα τα υπόλοιπα που λέγονται από την αριστερά και προσπαθούν να εμφανίσουν τους Χίτες συμμαχητές του Γεωργίου Γρίβα ως «προδότες» και «δωσίλογους», είναι ψευδή και αβάσιμα και συνιστούν απλά κομμουνιστική προπαγάνδα. Η αριστερά δια του ΕΛΑΣ αρχικά και αργότερα της ΟΠΛΑ, άρχισε να χτυπά τη ‘Χ’ τον Οκτώβριο του 1943, δολοφονώντας συνεχώς στελέχη της, αλλά προσπαθώντας να δολοφονήσει και τον ίδιο τον Γεώργιο Γρίβα. Το γεγονός ότι η σθεναρή αντίσταση της οργάνωσης, η οποία στη διάρκεια της κατοχής φυγάδευε Έλληνες αξιωματικούς στην Αίγυπτο, ματαίωσε εν πολλοίς τα σχέδια για την κατάληψη του κέντρου της πρωτεύουσας, ήταν κάτι που οι κομμουνιστές (που στη διάρκεια της κατοχής συνήθιζαν να καταδίδουν τα στελέχη των μη κομμουνιστικών οργανώσεων ώστε να τους βγάζουν από τη μέση) ποτέ δεν συγχώρησαν στη ‘Χ’. Την αντιστασιακή δράση της οργάνωσης επιβεβαίωσε άλλωστε δημόσια και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος, ο οποίος αρνήθηκε να ορκίσει τη δωσιλογική κυβέρνηση Τσολάκογλου («δεν μπορώ να ορκίσω κυβέρνηση προβληθείσα από τον εχθρό, εμείς γνωρίζουμε ότι τις κυβερνήσεις τις ορίζει ο λαός ή ο Βασιλεύς», είπε), με αποτέλεσμα η τελευταία να τον καθαιρέσει τον Ιούνιο του 1941.

«ΕΩ»

Πηγή