Ο θυμωμένος Έλληνας

Άκου, Κούλη! Του Κώστα Γιαννιώτη Ακόμα και οι πιο ‘’υπάκουοι’’ και χαμερπείς υπάλληλοι, που έχουν ειδικότητα στο γλείφειν και το υπακούειν, έχουν ένα όριο, ένα φερετζέ και μια στοιχειώδη τσίπα –που κατ` ευφημισμόν την αποκαλούν αξιοπρέπεια- που κάποιες στιγμές τους οδηγεί στην αντίδραση του... ‘’αε στο διάολο, ρε μαλάκα’’! Οι ντόπιοι όμως –πρώην και νυν- τοποτηρητές των διαταγών της ευρωαμερικανικής μαφίας, που θέλουν να αποκαλούν τους εαυτούς τους... ‘’ελληνική κυβέρνηση’’ έχουν χάσει ακόμα και το φερετζέ! Συνδιασκέπτονται στο Βερολίνο για το μέλλον του προβλήματος της Λιβύης, και η Ελλάδα, που ρισκάρει τα μέγιστα με αυτό το πρόβλημα, θεωρήθηκε... παρίας σ` αυτήν τη συνδιάσκεψη! Και κλείνουν τις πόρτες και ‘’συνδιασκέπτονται’’ για μας, χωρίς εμάς! Κι αντί –έτσι λέω εγώ τώρα, φαντασιονώμενος μια κυβέρνηση με κοχόνες και ίχνη ντροπής- να σπάσουν τις πόρτες της συνδιάσκεψης και να μπουκάρουν μέσα με τσαμπουκά, απαιτώντας το σεβασμό της εθνικής μας κυριαρχίας, παρακαλούν το Χαφτάρ, (που τ...